«راجر رابینسون» شاعر بریتانیایی – ترینیداد و توباگویی، جایزه معتبر «تی اس الیوت» را برای مجموعه شعر خود با عنوان «یک بهشت قابل حمل» به خود اختصاص داد.
به نقل از گاردین، «سر اندرو موشن»- ملک‌الشعرای سابق بریتانیا – از جایزه شعر «تی اس الیوت» که به عنوان یکی از معتبرترین جوایز شعر شناخته می‌شود، به عنوان جایزه شعری که بیشتر شعرا آرزوی دریافتش را دارند یاد کرده است.
«رابینسون» که خالق سه مجموعه شعر و دو رساله است، جایزه «تی اس الیوت» این دوره را برای مجموعه شعر «یک بهشت قابل حمل» که اثری برای مقابله با نژادپرستی و خشم و در عین‌حال مملو از خوشحالی و زیبایی است، دریافت کرد.
«رابینسون» این اثر را بر اساس مشاهدات روزانه خود خلق کرده است.
«جان برنساید» که رئیس هیات داوران این دوره از جایزه ادبی «تی اس الیوت» است از مجموعه شعر «یک بهشت قابل حمل» به عنوان اثری که ” تلخی زندگی روزانه را با استفاده از عناصر شعر «شیرین، زندگی شیرین» روایت می‌کند” مورد تقدیر و ستایش قرار داد.
«رابینسون» برای کسب این جایزه با «آنتونی آناکساگورو» برای «پس از رسومات»، «فیونا بنسن» برای «سرگیجه و روح»، «پائول فارلی» برای «مرداب»، «جی برنارد» برای «موج خروشان»،«ایلیا کامینسکی» برای «جمهوری ناشنوا»،«شارون اولدز» برای «آریاس»، «ویدیان راوینتیران» برای «یک میلیون گلبرگ»، «دریان ریز جونز» برای «اراتو» و «کارن سولی» برای «غار» به رقابت پرداخت.
رئیس هیات داوران این دوره از جایزه ادبی «تی. اس. الیوت» پیش‌تر از شعرای راه‌یافته به فهرست نامزدهای نهایی به عنوان برترین و بی‌باک‌ترین شعرای حال حاضر یاد کرده بود.
سال گذشته «هانا سولیوان» شاعر بریتانیایی، جایزه «تی. اس. الیوت» را برای اولین مجموعه شعرش به نام «سه شعر» به خود اختصاص داد.
جایزه «تی.اس. الیوت» از سال ۱۹۹۳ برای بزرگداشت نام «توماس استرنز الیوت» شاعر، نمایش‌نامه‌نویس و منتقد ادبی برنده نوبل ادبیات نام‌گذاری شده است. او در سال ۱۸۸۸ در ایالت میسوری آمریکا به دنیا آمد و در مجموع، هفت نمایش‌نامه، ۱۷ اثر غیرداستانی و ۱۰ کتاب شعر نوشت. «الیوت» از کسانی چون «هومر»، «دانته»، «شکسپیر» و «جوزف کنراد» الهام گرفت و خود الهام‌بخش نویسندگان دیگری شد.
«تی.اس. الیوت» در دوران زندگی، جایزه‌های متعددی دریافت کرد که به نوبل ادبیات، نشان لیاقت از پادشاه جورج ششم در سال ۱۹۴۸، نشان افتخار دولت فرانسه در سال ۱۹۵۱، جایزه «گوته» در سال ۱۹۵۵، مدال «دانته» در سال ۱۹۵۹، نشان شوالیه ادبیات و هنر فرانسه در سال ۱۹۶۰ و نشان آزادی ریاست‌جمهوری در سال ۱۹۶۴ می‌توان اشاره کرد.
منبع: ایسنا
