مجتبی کارآزموده متولد بیست و پنج اردیبهشت شصت و هشت در اهواز است. او از بچگى با شعر كلاسيك مثل شاهنامه و منظومه‌هاى عاشقانه نظامى مثل ليلى و مجنون و خسرو و شيرين آشنا بود.
از هجده سالگى به طور مرتب و پيوسته شعر می‌سرود. شعر هاى اول او در قالب غزل كلاسيك بود. در آن دوران تحت تاثير شعر سعدى، شهريار، فریدون مشيرى، حسین منزوى و سايه بود و غزل‌هایش بيشتر موضوعات عاشقانه را در بر می‌گرفت.
او که بعد از غزل به سمت شعر آزاد رفته بود به مرور به ترانه سرايى علاقه مند شد. با دنبال کردن ترانه‌های شهيار قنبرى، اردلان سرفراز و ایرج جنتى عطايى ترانه سرايى را شروع کرد.
در سن بیست و دو سالگى با شعر مينيمال، احمدرضا احمدى، شمس لنگرودى و رسول يونان و ترجمه شعر به‌خصوص ترجمه اشعار شعراى عرب‌زبان بيشتر آشنا شد و كار شاعرانى مثل سعاد الصباح و مرام المصرى را دنبال مي‌كرد. در ترجمه مدتى شاگرد استاد صفدر تقى زاده بود و وسوسه‌ى ترجمه يك مجموعه شعر عاشقانه از شعراى عرب‌زبان را هميشه همراه خود داشت.
در كارگاه‌هاى مختلف ادبی شركت كرده‌است و اولين مجموع شعرش هم در پاییز نود و هشت به اسم “يك اعتراف شبانه” منتشر شده‌است.
اين مجموعه شعر در ابتدا حدود سیصد صفحه بود، كه بعد از مشورت با منتقدين ادبى، ٤٤ شعر آن منتشر شد. علت نامگذارى كتاب هم اين بوده‌است كه اكثر اشعار این کتاب در شب نوشته شده‌اند و بيانگر روحيه و سرگذشت شاعر بصورت عريان هستند. با چاپ کتاب اول او اکنون در حال آماده سازى كتاب دوم خود است.
