اختصاصی ترنم شعر/ نشست ادبی آواژه با برگزاری اولین جلسه خود رسما آغاز به کار کرد.
اولین نشست از سری جلسات ادبی آواژه عصر روز گذشته با حضور استاد محمدعلی بهمنی، ابراهیم اسماعیلی اراضی، اعضای نشست آواژه و… با دبیری غلامرضا طریقی در خانه شعر و ادبیات برگزار شد.
طریقی ضمن خوشامدگویی به مهمانان گفت: نشست آواژه به شعرخوانی، نقد شعر و تحلیل شعر اختصاص دارد و به طور ویژه به بررسی غزل امروز خواهند پرداخت. ضمن اینکه در هر جلسه یکی از غزلسرایان معاصر مهمان این نشست خواهد بود.
ابراهیم اسماعیلی اراضی برای غزلسرایان جوان و شیوه سرایش آن ها گفت: غزلسرا باید بداند که از شعر چه می خواهد و دانستن است که فرم و شکل یک غزل را می سازد و باعث می شود مخاطب فضای شعر را کاملا حس کند. مخاطب باید باور کند که شاعر فرم را می شناسد.
وی در نقد شعر یکی از حضار افزود: فرصت پرواز برای شاعر در مصراع های فرد فراهم است و شاعر باید از این فرصت ها استفاده کند.
در ادامه این نشست غلامرضا طریقی در خصوص محمدعلی بهمنی گفت: «برای من همیشه از استاد بهمنی سخن گفتن سخت است. ما دهه پنجاهی ها شعر دهه 60 و 70 را هم خواندیم و دقیقا می دانیم کشف کتاب «گاهی دلم برای خودم تنگ می شود» چقدر برای ادبیات مهم است. خاطرم هست به توصیه استاد منزوی این کتاب را خواندم. درست زمانی که جنگ تمام شده و همه اتفاقات در گرو مساله جنگ بود، کسی عاشقی کردن را بلد نبود که ناگهان با شعرهای عاشقانه استاد بهمنی مواجه شدیم. مدتی بعد هم «شاعر شنیدنی است» آمد و غوغایی در شعر آن روزگار به پا کرد. در کل محمدعلی بهمنی بخش مهمی از حافظه غزل معاصر است که امیدواریم سایه اش بر سر ما و شعر امروز مستدام باشد.»
استاد محمدعلی بهمنی نیز صحبت های خود را اینگونه آغاز کرد: «من هم مثل همه شاعران در آغاز با اشعاری شروع کردم که ضعف هایی داشت و ما هیچ وقت متوجه آن ها نبودیم. از آغاز شعر موزون می گویم که به آن توجه زیادی نشد. لازم است بگویم که هنر نمی تواند در قالب بگنجد. ما به هنر و به واژه های خود ظلم می کنیم. چون باید برای رعایت وزن و قافیه آن ها را بشکنیم و محصور کنیم. نسل جوان باید هوشمندی داشته باشد و تا جاییکه می تواند واژه ها را نشکند و برای آن ما به ازا پیدا کند.»
خالق کتاب «من زنده ام هنوز و غزل فکر می کنم» ضمن برشمردن ویژگی های غزل گفت: هیچ لزومی ندارد که غزل حتما 6 بیت یا بیشتر باشد اما حرفی برای گفتن نداشته باشد. من هم در 63 سالگی به این رسیدم که می توانستم برخی از اشعار را نسرایم.
این استاد غزل در پایان ضمن خوانش چند غزل و ترانه گفت: اگر شعر گریبان تان را گرفت بنویسید و خدمت بزرگی به خودتان و واژه ها کنید.
در خلال این جلسه شاعران به شعرخوانی پرداختند و اشعارشان به وسیله اساتید حاضر در نشست، نقد و بررسی شد.
لازم به ذکر است که ورود برای عموم آزاد و رایگان است و علاقمندان می توانند به تهران، بزرگراه شهید حقانی (غرب به شرق)، خروجی باغ هنر، خانه شعر و ادبیات مراجعه نمایند.
روز و ساعت جلسات آتی متعاقبا اعلام خواهد شد.
