اختصاصی ترنم شعر/ آیین رونمایی مجموعه شعر سپید «روزهای روی میز» اثر فرسا عمران در کانون ادبی خاوران برگزار شد.
مراسم رونمایی از تازه ترین اثر فرسا عمران با عنوان روزهای روی میز با حضور اصغر علی کرمی و مینا آقازاده به عنوان منتقد، اعضای کانون ادبی خاوران و علاقمندان به شعر با دبیری حمیدرضا شکارسری در فرهنگسرای خاوران برپا شد.
مینا آقازاده در خصوص این کتاب و ویژگی های آن گفت: اشعار فرسا عمران یک آن و جذابیت خاص و نوعی پشتوانه فکری دارد. درواقع می‌توان گفت که قلم او مجهز به اطلاعات روز است. انتقال حس لذت و زیبایی به مخاطب مهمترین رسالت یک شاعر است. وقتی اشعار مورد نقد قرار می‌گیرد، از مرحله اول عبور کرده و این کتاب وقتی مورد توجه قرار گرفته، یعنی حرفی برای گفتن دارد.
اقازاده ادامه داد: اشعار فرسا عمران دارای موسیقی یکدست است که در تمام اشعار به کار برده شده است. موسیقی در محور افقی و عمودی و چینش کلمات در همه صفحات کتاب وجود دارد. ضمن اینکه شاعر سپیدسرا ناگزیر است که دست به دگرگونی بزند. چراکه شاعر باید به کلمات و واژه ها که مهمترین ابزار کار اوست احاطه و تسلط داشته باشد.
شاعر باید ساختمان کلمه را به خوبی بشناسد که عمران به خوبی از پس این مهم برآمده است. همچنین بازی های زبانی زیبایی را بین سطرهای کتاب می‌خوانیم که این خود از توانمندی های شاعر است.
در ادامه اصغر علی کرمی نیز به بررسی مجموعه «روزهای روی میز» پرداخت و گفت: این کتاب نه یک دفتر شعر که یک مجموعه شعر است. عناصر مشترک بسیاری بین شعرها وجود دارد. تنهایی، مرگ، حقیقت پنداری آنچه که نیست و… محوریت موضوعی خاصی به شعرها می‌دهد و موضوع شعرها گاهی باعث خستگی روحی مخاطب می‌شود. ضمن اینکه وضعیت و ماهیت زن اجتماعی معاصر را به خوبی به تصویر کشیده است.
علی‌کرمی اضافه کرد: در محور جانشینی مجموعه فرمالیستی در جایی می‌بینیم که زبان استعاری می‌شود. زبان قابل سنجش است. ضمن اینکه کثرت کلمات در برخی از اشعار وجود دارد و این نوعی فرم است.
در ادامه این نشست حمیدرضا شکارسری نیز به صحبت در مورد این مجموعه شعر پرداخت و گفت: این کتاب نشان دهنده تجهیز شاعر به اندیشه و تفکر است. اشعار از نثرگونگی رها شده و نوعی اتصال موضوعی را بین اشعار می‌بینیم.
همچنین باید ببینیم که وقتی خوانش این کتاب تمام شد، کسی در ذهن مخاطب مجسم شده یا نه؟ اگر پاسخ مثبت است یعنی این کتاب یک پروژه و پازل شکل گرفته است.
شکارسری ادامه داد که تشخیص یکی از مهمترین صور خیال است که این کتاب دارد. از موتیف های پرشمار در این اشعار مرگ و تنهایی بود که گاهی این تنهایی انتقال ساده مفهوم است. شاعر زمینه انتقال این حس را با انجماد یک لحظه برای مخاطب می‌نمایاند. ضمن اینکه تفاوتی محسوس بین شعر حسی و شعر احساسی وجود دارد و می‌توان گفت که موفق ترین اشعار، اشعار حسی است.
اما در پایان این نشست فرسا عمران مولف مجموعه شعر روزهای روی میز ضمن تشکر از حضار و منتقدان گفت: در استفاده از موضوعات مرگ، نا امیدی، تنهایی و … کاملا ناخودآگاه عمل کرده ام. بخش زیادی از این مجموعه شعر از ناخودآگاه من برآمده و هیچ تعمدی در کار نیست. یک شعر چندیدن بار ویرایش می‌شود و بیشتر اشعار بر اساس ماجرا و اتفاق‌های روزمره مانند یک تلنگر بر من زده شده و این تلنگر آغازگر یک شعر شده است.
«روزهای روی میز» چهارمین اثر فرسا عمران پس از مجموعه های «پرندگان سربه هوا»، «دریا در استکان من است» و «مردی که سایه اش قاب شده بود» است که دو سال پیش به همت انتشارات فصل پنجم منتشر شده و به علت وضعیت کرونایی کشور امکان برگزاری مراسم معرفی و رونمایی آن وجود نداشت.
