در فرهنگسرای ارسباران و با حضور جمع کثیری از شاعران؛

میلاد ترنم شعر با نام بزرگ «هرمز» گره خورد

…اختصاصی ترنم شعر/ جشن بزرگ پنجمین سالروز تاسیس پایگاه خبری ترنم شعر همراه با آیین بزرگداشت و تجلیل از استاد هرمزعلی‌پور با اجرای صابر قدیمی عصر روز سه شنبه در فرهنگسرای ارسباران برگزار شد.

در این نشست که با حضور پرشور جامعه ادبی برگزار شد، علی قنبری، شهرام میرشکاک و حمید چشم آور در خصوص هرمز علی‌پور، زیست شاعرانه‌اش و روند ادبی وی از بدو تا امروز به سخنرانی پرداختند.

علی قنبری ضمن مرور رویکرد شعر هرمز علیپور از ابتدا تا کنون در ارتباط با شروع کار هرمز گفت: “نقطه شروع کار هرمز و همپالکی هایش در نیمه دهه پنجاه و در شهر مسجد سلیمان بود. شهری که به نوعی نقطه عزیمت مدرنیسم در ایران بود. اما گرایش هرمز و شاعران دیگر موج ناب به طبیعت گرایی و ناتورالیسم بود و یک روحیه پاستورال داشتند و بهمین جهت واژه هایی مثل علف و اسب و یال و ترمه و … در کارهایشان به وفور وجود داشت. همچتین باید به یاد داشته باشیم در آن سالهای منتهی به انقلاب ۵۷، تب شعر متعهد داغ بود.

قنبری ادامه داد: مثلا در شب های شعر گوته که علاقمندان زیادی شرکت داشتند، هر کس شعر غیر سیاسی میخواند هو می شد و کلا شعرهایی مثل شعر ناب که نمودار منفصلی نسبت به نمودار اصلی شعر رسم می کردند مورد توجه نبودند و خب شعری آوانگارد و نخبه گرا تلقی می شدند. اما در ادامه و نهایتا شعر هرمز یک شعر عینیت گرا شد و به سمتی رفت که از خود زندگی و جزییاتش گفت و از وجوه سمبولیزم فاصله گرفت.  در این نوع شعر هر چیزی خود آن چیز است. در واقع شعری که از خود خیابان به مثابه نماد شعر مدرن حرف میزند.

شهرام میرشکاک نیز در خصوص هرمز علی پور و کارنامه ادبی وی گفت: شعر جنوب، مرکزگریز و به تعبیری مرکزستیز است و چون در چند قرن اخیر هیچ‌ شهری از جنوب هیچ‌گاه پایتخت سیاسی ایران نبوده، از مناسبات هنر و ادبیات درباری مصون مانده و کمتر درگیر حواشی و ملالت‌های زیست فرهنگی مرکزنشینان بوده و از همین رو همیشه پیشرو و متمایز و بکر و تازه مانده.

بزرگانی چون هرمز علیپور، چالنگی، آتشی، صالحی، کرم پور، اسدی، آریاپور، رادمنش و بی‌شمار شهسواران دیگر موید این کلامند. هرچه شعر پایتخت‌نشینان میل به حفظ سنت‌های ادبی و پاسداشت ارزش‌های کهنه داشته و نگاهی به گذشته دارد، شعر جنوب یاغی و لجام‌گسیخته و رو به جلو است.

هرمز علیپور هم یکی از همین یاغی‌هاست. یکی از چهره‌های ماندگار شعر جنوب که شاعری است بی‌نهایت شریف. آنقدر شریف که در اوج قله‌ی شعر از ننگ و نام شاعری بری‌است. هرمز علیپور شهسواری تک روست. از یک‌سو به دلیل خصلت ایلیاتی و رفتار صادقانه‌ و عاری از حیله‌گری، به حلقه‌ی توده‌ای‌ها و چپ‌ها و شبه‌روشنفکرها راه نیافت و از معرفی و نشر آثارش سر باز زدند و از سوی دیگر به دلیل استقلال‌رای و منش میهن‌پرستانه‌اش‌ شاعران وابسته‌ی حکومتی مسلمان و انقلابی از او پرهیز داشتند و چه سعادتی بالاتر از این.

مولف مجموعه شعر «هیولاما» ادامه داد: این مرد بختیاری شاعر “مال کنون” است. شاعر ایل است. نه به این معنا که راوی جهان کوچ‌نشین‌ها باشد بلکه به این معنا که نجواگر ذهن و ضمیر و روح حاکم بر ایل است. در مال کنون، ایل از جغرافیایی به جغرافیای دیگر سفر می‌کند. از خاطره‌ای به خاطره‌ای. از عشقی به عشق دیگر تن می‌دهد و مدام به دست می‌آورد و از دست می‌رود و امان دل دادن و دلسپردن نمی‌دهد و تا بانگی بخواهد به جان دیگری بنشیند، سردباد؛ فریاد می‌دارد که بربندید محمل‌ها. مال کنون استعاره ی زنده‌ی رستاخیز ناتمام و ازلی_ابدی زندگی‌ست. از جان و جهان و تصاویر و جهان‌بینی اشعار ادوار مختلف شعر هرمز در می‌یابیم که ایل در نهاد و سرشت و خاطره‌ی ژنتیکی او چادر زده‌ است و مال کنون در اعماق خون او جاری‌ست. در شعر هرمز مخاطب به جایی نمی‌رسد و مخاطب و شعر با هم از جایی عبور می‌کنند. درست شبیه حرکت کوچ‌نشین‌ها. او آگاه یا ناآگاه  و مستقیم و غیرمستقیم میراث‌دار سرزمین مادری خود شده و عدم قطعیت بیان شعری و سیالیت مضمونی و عدم تعین آثارش را مدیون این میراث است. در طبیعت هیچ چیز قطعی نیست. همه چیز در حال دگرگونی و تغییر است. حتی نیستی هم از صورتی به صورت دیگر در می‌آید. و همه ی این‌ها که می گویم از شعر هرمز برخاسته است. اهل فن هرمز را …

… هرمز هر روز و همیشه شاعر روزگار خودش بوده و تا دیگران درگیر جریان‌ها و جریان‌سازی‌ها و غوغا سالاری خود بوده‌اند کوچ کرده و سر از جهانی نو درآورده. به فرمایش نیما” عمده معنی است در هر لباسی که باشد” و هرمز هم چه در لباس شعر ناب و حجم یا شعر دیگر، دست در کار معجزه‌های خود بوده و شانه‌اش را از زیر بار سنگین جامه‌های تهی خالی نگاه داشته.

در ادامه نیز هرمز علی پور ضمن سپاسگزاری از حضار دقایقی به شعرخوانی پرداخت. در پایان این بخش از برنامه نیز با اهدای تندیس و لوح تقدیر از استاد هرمز علی پور به پاس سال‌ها فعالیت ادبی تجلیل و قدردانی شد.

سید عباس سجادی و دکتر علی گرانمایه پور دقایقی در خصوص رسانه و ارتباطات به سخنرانی پرداختند.

در ادامه نشست نیز شاعرانی چون حسین جنتی، غلامرضا طریقی، هما سعادت، حسن علیشیری، محسن انشایی، کیانوش خانمحمدی و لیلا کردبچه به شعرخوانی پرداختند.

در پایان این جشن، مدیر مسئول ترنم شعر به سخنرانی پرداخت و ضمن سپاسگزاری از همه میهمانان دقایقی در خصوص فعالیت‌های این پایگاه خبری و برنامه‌های آینده آن صحبت کرد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تازه های ترنم شعر

پست های مرتبط

0:00
0:00
آیا مطمئن هستید که می خواهید قفل این پست را باز کنید؟
زمان بازگشایی قفل : 0
آیا مطمئن هستید که می خواهید اشتراک را لغو کنید؟